Peygamber Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)‘in cömertliği ve keremi hakkında ki rivayetler pek çoktur. Rasulullah (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) bu yüce ahlaklarda kimse ile kıyaslanamaz ve yarışılamaz bir konumdadır. Zira onu tanıyan herkes bu şekilde anlatmıştır. Cabir bin Abdullah (Radıyallahu Anh) şöyle anlatıyor:
Peygamber Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) kendisinden istenildiğinde hiçbir zaman “Hayır” dememiştir. (Elinde varsa vermiş, yoksa vereceğine söz vermiştir.) (Buharî)
Enes (Radıyallahu anh) ve Sehl bin Sa’d bu hadisin benzerini rivâyet ederler.
Abbas (Radıyallahu anh) anlatıyor:
Peygamber Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem) hayırda insanların en cömerti idi. onun en cömert olduğu zamanda Ramazan ayı idi. Cibril (Aleyhisselam) ile buluştuklarında, hayırda saba rüzgârından daha cömert olurdu. (Buharî)
Bir keresinde kendisine doksan bin dirhem getirilmiş, onları bir örtünün altına koymuş isteyen hiç kimseyi geri çevirmeden dağıtmış ve hepsini bitirmiştir. Bir adam gelip istediğinde “Yanımda hiçbir şey kalmadı, ancak sen alış verişini yap, Allah katından bize bir şey gelirse oradan öderiz” buyurmuştur.
Bu cömertliği gören Ömer (Radıyallahu Anh): “Allah Teâlâ gücünü yetiremediği bir şeyi sana teklif etmedi.” deyince bu sözden hoşlanmamış, ensardan bir adam “Ya Rasulallah infak et ve arşın Sahibinin kısıtlamasından korkma” deyince tebessüm etmiş, neşesi yüzünde belirmiş ve “Ben bunun ile emrolundum” buyurmuştur. (Tirmizî, “Şemail”)