Vefatının sene devriyesi olan 27 Kasım tarihi münasebetiyle Seyyid Abdülhakim Arvâsî Hazretlerini, yüce dinimiz İslâm’a olan hizmetleriyle hatırlıyor ve hayırla yâd ediyoruz. Hayatı, irşâdı, ilmî hizmetleri, Ağa Camii dönemi ve merhum mütefekkir Necip Fâzıl’ın, kendisine olan hürmetiyle ilgili malûmata buradan, ilmî faaliyetlerin yanında hayrî hizmetlere dair faaliyetleri hakkında malûmata buradan ulaşabilirsiniz…
Hâl Tercemesi
Seyyid Abdülhakim Arvâsî Hazretleri 1860 senesinde Başkale’de doğdu. Şimdilerde Van ilimizin ilçelerinden biri olan Başkale, o dönemde Hakkâri vilâyetinin merkezi konumundaydı.
Seyyid Abdülhakim Arvâsî Hazretleri ilim tahsiline burada başladı. Evvelâ İptidaiye ve Rüşdiye mekteplerinde okuyup mezun oldu. Tedrîsâtını, doğuda ikamet eden müderrislerin yanında sürdürdü. Irak bölgesindeki âlimlerden dersler aldı. 1879 senesinde Seyyid Fehim Arvâsî Hazretlerine intisab etti ve 1887 senesinde hilâfetle müşerref oldu.
Şâfiî mezhebine mensup olan Seyyid Abdülhakim Arvâsî Hazretleri hilâfet makamına nail olduktan sonra memleketine döndü ve irşâd hizmetleriyle beraber medrese kurup 30 sene boyunca talebe yetiştirdi.
1919 senesinde Süleymaniye Medresesi’nde Tasavvuf müderrisi olarak vazifeye başladı. İrşâd vazifesini, Eyüpsultan’da Kaşgarî Dergâhında sürdürdü. Talebe okutmaya ve vaazlarını da sürdürürken, 1943 senesinde Menemen hâdisesi bahane edilerek İzmir’de mecburi ikamete tabi tutuldu. Çıkan izne bağlı olarak Ankara’ya gidişinin ardından 27 Kasım 1943’te burada vefat etti ve Bağlum Kabristanına defnedildi.
Eserleri
Seyyid Abdulhakim Arvâsî Hazretleri, geçmiş ulemanın telifatının yeterli olduğu yönündeki kanaati sebebiyle, eser telifinden ziyade, talebe yetiştirme ve irşâd faaliyetini esas almış ve hizmetlerini de bu doğrultuda sürdürmeyi tercih etmişti. Bununla beraber, Süleymaniye Medresesinde müderrislik vazifesi gereğince ders kitabı niteliğinde eserler hazırlamış, ilerleyen yıllarda daha başka risaleler de neşretmiştir.
Râbıta-i Şerîfe Risâlesi
Seyyid Abdulhakim Arvâsî Hazretlerinin, Süleymaniye Medresesinde vazife yaptığı dönemde ders kitabı olarak plânladığı; Râbıta-i Şerîfe ve Tarîkat edeblerini hâvi risalesidir.
Riyâzü’t-Tasavvufiyye
Seyyid Abdülhakim Arvâsî Hazretlerinin, tasavvufun tarihine ve ihtiva ettiği konulara, zikir adab ve usûlüne hasrettiği eseridir.
Ebeveyn-i Rasûlullâh
Ecdâd-ı Peygamberî adıyla da basılmış olan eser, Peygamber Efendimiz (Sallâllâhu Aleyhi ve Sellem)in ebeveyninin uhrevî âkıbetini konu edinmekte olup bu hususla ilgili ortaya atılan birtakım menfi görüşlerin reddine yöneliktir.
Risale Hacminde Mektupları
Ashâb-ı Kirâm, Namaz, Küfr ve Kebâir, Hadîs-i Erba‘în ve Hazreti Hüseyin (Radıyallâhu Anh)ın şehâdeti, Mevlid okumanın meşrûiyeti ve daha pek çok konuda, risale hacminde mektuplar kaleme almış ve bu mektuplar derlenerek muhtelif eserler içerisinde derç edilmiş, bazıları ise müstakil olarak farklı zamanlarda yayımlanmıştır.