(On iki imamdan) Muhammed el-Bâkır (Radıyallâhu Anh) şöyle demiştir: Babam Zeynelâbidîn (Radıyallâhu Anh) bana şu nasîhatte bulundu:
O bana ilk olarak: “Sakın ha şu beş kişiyle arkadaşlık etme, onlarla konuşma, yol arkadaşlığı da yapma. Fâsık biriyle aslâ arkadaş olma, çünkü o seni bir lokma ekmeğe hattâ daha azına satar” dediğinde ben: “Ey babacığım! Bir lokmanın azı da ne?” diye sorduğumda: “Tamahkârlık edip de ulaşamayacağı bir şeye bile satar” dedi.
Sonra şöyle devam etti: “Cimriyle kesinlikle arkadaşlık etme, çünkü o, kendisine en ziyâde muhtaç olduğun bir anda seninle ilişkisini keser!
Çok yalan konuşan biriyle aslâ arkadaş olma, çünkü o bir serap gibidir ki yakını senden uzaklaştırır, uzağı da sana yakın gösterir.
Ahmak (aklı noksan) biriyle sakın arkadaş olma, çünkü o sana fayda vermek isterken zarar verir. Nitekim: ‘Akıllı düşman ahmak dosttan hayırlıdır’ denilmiştir.
Sıla-i rahmi (akrabâ ilişkisini) kesen biriyle sakın ha arkadaş olma, gerçekten ben onu Allâh-u Te‘âlâ’nın Kitâb’ının üç yerinde lânetlenmiş biri olarak buldum.”
(İsmâ‘îl Hakkî, Rûhu’l-beyân:3/488; Rûhu’l-Furkān Tefsîri:18/10-11)
